Kokoreç / Kokorec - Muhittin Bağrıyanık ile röportaj / röportage with Muhittin Bagriyanik

Berfend BER - ABD'nin New Jersey eyaletinde açmış bulunduğu restaurantında ülkemiz geleneksel sokak yiyeceği kokoreç’i lezzeti ile ön plana çıkartarak 4 yıldır Amerikalı tutkunlarını oluşturan Muhittin Bağrıyanık başarısının sırrını milliyetçiliğinin kuvvetinden aldığını ifade etmektedir.

Özellikle kokoreç ile birlikte Türk balıklarını da Amerikalılara sevdiren Muhittin Bağrıyanık çok sevdiği ülkesinden ve tüm sevdiklerinden ayrılarak Amerika’ya gidişini, 1980’li yılların devam eden kargaşasından kurtulmak ve kendi yaşamsal istikrarını dürüstlüğü ve erdemiyle idame edebilme amacıyla hedeflemiş.

İlk mesleki deneyiminin sıkıntılı yıllarından sonra bu gurbet topraklarda ülkem adına da neler yapabilirim diye düşünmüş ve 2000 ‘li yıllardan itibaren Türk balıkçılığını büyük bir ülkü ile yapmaya başlamış.

Muhittin Bağrıyanık 

“ Ben Türk balık ve kokoreç ürünleriyle 13 yıldır uğraşmasaydım, 3 yıl Amerikan deniz ürünleriyle ticaret yapmış olsaydım, ayni eş değerde gelire sahip olurdum. ( bu kelimelerimin içerisinde sayfalar yetmeyecek kadar, anlatmayla bitiremeyeceğim kelimeler vardır... ) Ben bunu niye söyledim... Anlayan anlar, anlamayan da gurura bak der geçer...

Bizim zamanımızdaki mertlik ve milliyetçiliğin kuvvetini görsünler diye söylemekteyim ...“

Diyecek kadar da ülkesine olan bağlılığını yüreğiyle ortaya koymaktadır.

Değerli kardeşim Muhittin Bağrıyanık yazılarımın takipçisi. Öyle ki kendi web sitelerine, ilgi ve nezaketiyle benim sitemin web link adresini koymak üzere istekte bulunmuş, bu vesileyle tanıştığım benim için özel bir şahsiyettir.

- Kaç yıldır Amerika’da sınız?

- Ben, 24 senedir Amerika'dayım.

- Evli misiniz?

- Eşimden ayrıldım, üç çocuk babasıyım.

- Esas mesleğiniz?

- Elektrik teknisyeniyim. Bakanlıktan müteahhit karneli mutehhait olup bu sebeple de Amerika’ya yerleşmiş bir kişiyim.

- Gelme sebebiniz?

- Türkiye’den gelişimin en önemli sebebi; özellikle o yıllarda ülkemizin kötü yönetimi ve bürokratlarımızın dürüst olmayışı bana bu göçü yaptırmıştır. Bizim gibi dürüst insanlara yer yoktu, ya başınız dürüstlükten belaya girecektir ya da sizde dürüstlükten çıkıp üçkâğıtçı olacaktınız… Son seçiminiz ise geride bırakacağınız, sevdiklerinizi göğsünüze basıp ülkeyi terk etmek olmalıydı... Bende son seçimi yaptım ve ülkemi terk ettim. Buralarda gene tüm zorluklara rağmen müteahhitlik yaparak hayatımı geçindirmeye çalıştım. Çok zordu… Ta ki, 1996 yılına kadar. Yalnızlık ve kültür ayrılığı ve 3 çocuğun yükü ile müteahhitlikten battım. Tüm çabalamama rağmen, maalesef ailem dağıldı. Ben dağıldım… Sonrasında kalp krizi devamında açık kalp ameliyatı ve yüksek bir sinir bunalımına girerek, yalnızlığım başladı.

- Yalnızlığım başladı derken…

- 4 yıllık bir serseri yaşamım… Tek başıma… Evime ara sıra uğruyor ailemin ihtiyaçlarını zor da olsa görüyordum…

- Peki ya sonra ne oldu da bu günlerinize geldiniz?

- Evet, 4 yıllık bu serseri yaşamım sanki bir inziva dönemiydi. Amerika’yı öğrenmiştim. Bu süreç uzun olsa da tekrar, bir şekilde kendimi bulmuştum. Amerika’yı başarma isteğim de beni ticaret ile buluşturmuştu… O gündür, bugündür sene 2013… 2000 yılından bu yana Amerika da Türk balıkçılığı yapmaktayım. 150 kg balık satışıyla başladığım balık ticareti bugün, 150 Tonun üzerindedir. Bunun yanında son 4 yıldır da kokoreç isiyle uğraşmaktayım…

- Serseri veya inziva döneminizde hiç pişmanlık yaşadınız mı? Buralarda ne işim var dediniz mi?

- Kesinlikle hayır… Demiş olsaydım bugünkü yerime gelemezdim. Ben bir yola çıkmıştım. Hedefim vardı. Engeli ne pahasına olursa olsun erdemli bir şekilde varacağım yere bir Türk olarak başarım ile birlikte varmalıydım. Vardım da! Türk olarak.

- Kokoreç satma fikri nasıl doğdu?

- Bir Türk ürününe sahip çıkma fikrinden. Geleneksel Türk kültürleri ve ürünlerini devamlı uyanık yabancılar sahiplenerek kendi ülkelerine mal ediyorlardı. Bugün, ben gururla soyliyebilirim ki bir Türk ürününe sahip çıktım. Hem de bütünüyle…

- Nasıl?

- Amerikan Patent ve Ticaret Marka Ofisi tarafından Türk Kültürel Yemeği olarak tescillendirilerek. Patentini satın aldığım Türk kokorecini benden başkası üretemez benden başkası da satamaz, bu ülkede.

- Peki, Amerikalılar sevdi mi kokoreci?

- Sevmez olurlar mı? Hem de nasıl? Bu lezzeti reddeden bir Amerikalıya rastlamadım. Başlangıcında Amerika da yaşayan Türk toplumunun özlemini giderdik. O dönemlerde Türkiye’den getiriyordum. Ülkemizdeki sap hastalığı dolayısıyla kokoreçte başıma gelmeyen hiç bir zorluk kalmadı. Yılmadım ve pes etmedim aradan gecen 4 yılda kokorecin imalatını yapacağım diye de yarım milyon civarında zarar ettim genede bırakmadım.

- Bugün kokoreci kendiniz imal ediyorsunuz…

- Evet, Bugün New Jersey’de USDA ve FDA tarafından onaylanarak çok incelik ile hazırlanmış HACCP planımız doğrultusunda tesislerimizde üretiyoruz…

- Hedefiniz nedir?

- " Türk Kültürel Yemeği " olarak tescillenen kokorecimizi öncelikle Amerika ve Kanada olmak üzere, yakın zamanda dünyada evrensel yiyecek haline getirmeyi hedefliyoruz. Hedeflerimiz arasında Türkiye'den ve Avrupa'dan gelen kokoreç taleplerini de ilk planda tutmak yer alıyor.

- Avrupa'dan gelen talepler dediniz. Avrupa birliğinin yasağına rağmen mi?

- Amerika'da bunu başardık. Bundan sonra Türkiye'den Avrupa Birliği'ne gönderemediğimiz kokoreci, Avrupa birliği üye ülkeleri Amerika'dan alsınlar… Biz ihraç edebiliriz. Türk balıkları ve Türk kokorecini bütün Amerika’da bulunan birçok ülke vatandaşına yedirebiliyoruz. Türklerin bir "Allah razı olsun! " kelimesi binleri buluyor.  Bu binlerce uzaklıkta olup da ülke hasretini birçok ülke vatandaşımıza hissettirmiyoruz, buda bana ayrı bir haz veriyor, bu gün...

- Mutlu musunuz?

- Ben Amerika’daki tek Türk balık satıcısı, tek Türk kokoreç imalatçısıyım ve önderliğini yaptığım tek Türk özel derneği www.meatandfish.org olarak da Amerika da hizmet etmekteyiz, benim bu hikâyem girişimciliğimin “mutluluklarla dolu” bir hikâyesidir. Ben hiç bir bürokrattan fayda görmedim. Bırakın faydayı bana verdikleri zararları saysam ağlarsınız. Bu topraklarda Türk milliyetçiliğimin sevgisiyle ömrümü tüketmekteyim. Bu sevgiyi kültürümden, islamiyetten ve şanlı tarihimden almaktayım ve bu şuurlada yoluma mutlulukla devam etmekteyim.

Berfend BER  

berfend