Batı Trakya Türk mutfağında etlerin yemek olarak kullanımı çok yaygındır. Eti yenen hayvanların başında keçi-oğlak, koyun-kuzu, sığır etleri gelir. Cemiyet yemeklerinde, özel günler de sofraların olmazsa olmazı et yemeğidir. Özellikle bahar başlangıcında törensel bir nitelikte eş, dost, aile toplantıları, hıdrellez ve pikniklerde oğlak ya da kuzu çevirmek çok önemlidir. Kesilen hayvanların etleri buzdolabı, dondurucu gibi uzun süre saklanabilecek mutfak araçlarının olmadığı zamanlarda et ya da kıyma kavrulur, bez torbalara sarılıp rutubet almayacak bir yerde saklanırdı. Kurban etlerinden eve ayrılan kısım çiğ olarak saklanacaksa sepetlerle soğutucu kuyulara salınırdı. Günümüzde ise ya kullanılacağı miktarda alınmakta ya da alınan etler yapılacak yemek özelliğine göre ayrılarak poşetlerle buzluk veya dondurucularda bekletilmektedir. Böbrek, karaciğer, işkembe, barsak gibi sakatatlar da sıklıkla kullanılır. Köfte çeşidi olarak genelde tepside yuvarlak kesilmiş patateslerin üzerine konan köfteler salçalı su ile fırına verilir. Hafif olduğu için ızgarada pişen köfteler de tercih edilir. Köfte tek başına öğün yemeği olma özelliğini mutfağımızda henüz kazanmamıştır. Hazır satılan Tekirdağ köftesi de son zamanlarda mutfaktaki yerini almıştır.
Akıtma Pırasa Bidesi
Balık yeme kültürü eskiden çok yaygın olmasa da günümüzde özellikle birçok aile şehir pazarının olduğu gün bir öğün balık yemeği hazırlamaktadır. Tatlı su balıklarından yatırca, sazan gibi balıklar yenir. Tuzlu su balığı olarak sardalye, istavrit, hamsi, uskumru, çipura, kefal, barbun, kalamar v.b. gibi balıklar tercih edilmektedir. Balıklar çoğunlukla fırında, ızgarada ve kızartma olarak hazırlanır.
Özellikle yoğurt ve peynir Batı Trakya Türk mutfağının vazgeçilmezleridir. Et, sebze, kuru baklagiller, dolmalar, makarnalar, patlıcan ve biber kızartmaları gibi birçok yiyecek çeşidinin sarımsaklı yoğurtla servis edilmesi gelenektir. Akşam yemeği öğünlerinde yoğurt tercih edilmektedir. Peynir ya da çökelek (ulaşık); börek, salata, kaşnika, peynirli poğaça gibi yiyeceklerin yapımında kullanılmaktadır. Yine hemen her öğünde üzerine kekik ve zeytinyağı ilave edilmiş peynirler iştah açıcı olarak sofralara getirilir. Süt, çoğunlukla sade içilir. Çorbalarda, tatlılarda, krema yapımında ve çocukların beslenmesinde kullanılır. Tereyağı; yemek, pilav ve tatlılarda tercih edilmektedir. En çok tavuk yumurtası kullanılır. Ayrıca hindi (bibi), kaz, ördek yumurtaları sık olmasa da kullanılır. Yumurta; haşlama, omlet, yağda, yoğurtlu yapımında, çorba, börek, kaşnika (pırasalı mısır ekmeği), kek, kurabiye, tatlı yapımları ile salatalarda da kullanılmaktadır.
Fasulye, nohut, mercimek (yeşil) parça veya kemikli etlerle pişirilir. Öğün yemeği (tek ana yemek) olarak tüketilir. Fasulye ve nohut ayrıca paça, kelle, dana kuyruğu ile de pişirilir. Nohut haşlandıktan sonra tereyağlı pirinç pilavında kullanılır. Sade pişirilen fasulye yemeğinden artan kısım bir sonraki öğünde sarımsaklı yoğurt ile karıştırılıp iştah açıcı olarak sofraya konur. Yeşil mercimeğin sarımsaklı yoğurt ile tüketimi de çok sıktır.
Pirinç Bidesi Gül Tatlı
Makarna, kıymalı, sarımsaklı yoğurt ile tüketilir. Arpacık ile domatesli etli güveç yapılır. Ekmek tüketimi yemek tüketiminden daha azdır. Yufka açma alışkanlığı eskiden olduğu gibi çok sık değildir. Börekler ve baklavalar için çoğunlukla hazır yufkalar kullanılır. Elde açma böreklerden tavşan böreği ve ulaşık böreği ön sıradadır. İrmikten yapılan gaziler helvası özellikle cemiyet yemeklerinin vazgeçilmezlerindendir.’Kırıklı helva‘ denilen nişasta helvası, oturtma baklavası, ’gombaldak’ adı verilen lokma tatlısı, sütlü ve meyveli tatlılarda sevilerek tüketilmektedir.
Batı Trakya Türk mutfağında her mevsime özgü sebzeler bulunmaktadır. Örneğin; bamya, yeşil fasulye (kılıf), lahana, pırasa, patlıcan, biber, domates, salatalık, maydanoz, nane, yeşil ve kuru soğan, yaş ve kuru sarımsak, kabak, ıspanak, marul, patates v.b. gibi. Birçok sebzeden genellikle etli ya da pirinçli yemekler yapılır. Pirinçle pişirilen yemeklerin çoğu da sarımsaklı yoğurtla tüketilir. Kızartma olarak patlıcan, biber, patates, kabak daha çok kullanılır. Domatesli sos ya da sarımsaklı yoğurtla yenir. Sarımsaklı yoğurtla tüketilen yiyeceklerden yoğurtlu adı verilen yemek çeşitlerini de unutmamak gerekir. Pancar, karnabahar gibi sebzeler haşlandıktan sonra dalları, yaprakları da haşlanıp sirke, limon, tuz, zeytinyağı karıştırılarak salata olarak sofraya konur. Turp, şalgam, havuç rendelenip limonlu salatası yapılır. Yemeklerin çoğunda domates kullanılır. Salça gerekmedikçe kullanılmaz. Pırasanın kullanımı ise çok yaygındır. Kaşnika, pırasa yemeği, kapama, börek gibi birçok yiyeceğin hazırlanmasında kullanılır. Çiğ olarak ekmek ile ve yemeklerle de yenir. Patlıcan musakka, közleme (köpoğlu mancası), kızartma, karnıyarık gibi birçok yemeğin yapımında kullanılır. Ayrıca dolmalık biberle karışık dolması yapılır. Batı Trakya Türk mutfağında çok geniş kullanıma sahip olan sebzelerin hemen her çeşidi ile yaz yemeği olarak sıkça yapılan güveçleri de unutmamak gerekir. Patatesten; kızartma, oturtma, çokratma (haşlama), etli yemekler genellikle en sık kullanımına örnektir. Sebze yemekleri ana yemek olarak yenilmektedir. Bu nedenle sıcak ya da ılık olarak servis edilmektedir. Sağlık açısından çok iyi bilinen sarımsağın Batı Trakya Türk mutfağında kurusu olduğu kadar yaşı da birçok şekillerde tüketilmektedir. Sade ekmekle, yoğurdun içine doğrayıp sos yapılarak, turşularda, bazı yemeklere lezzet vermesi için sıklıkla kullanılmaktadır. Bakla, bezelye, taze fasulye gibi birçok sebze etli ya da zeytinyağlı olarak pişirilir. Tavuklu bamya ise mutfağımızın meşhur sebze yemeğidir. Yine son yıllarda mutfağımıza hızla giren, besin değeri açısından önemli bir sebze çeşidi olan brokoli genelde az suda haşlanıp yağ, limon, tuz ilave edilerek salata olarak yenir. Sofralarda salata tüketimi özellikle kışın turşunun yanında azalsa da, her mevsimde bulunan sebzelerden yapılan çeşitli salatalar sofraları süslemenin yanında iştah açıcı görüntü de vermektedir. Sebzelerin kullanımı açısından Ege ve Akdeniz mutfaklarının özelliği görülmektedir. Buna bağlı olarak doğada kendiliğinden yetişmiş otlar da çok sık kullanılmaktadır. Radika, kenger, labada, gelincik gibi doğal otlardan; salata, yemek, börek v.s. yapılmaktadır.
 |
| Düğün yemeğinin pişirilmesi |
Mutfağımızda geleneksel olarak kullanılan baharatlarımızın başında kırmızı toz biber, kimyon (aşure tozu), tarçın, karanfil, vanilya, kekik, kuru ve yaş nane, maydanoz, dereotu, sarımsak, soğan, tere, roka, kereviz olarak verilebilir.
Ayran başta olmak üzere komposto, hoşaf suları (soğukluk), meyve (yemiş) suları, limonata, hazır yoğunlaştırılmış içecekler, kola, soda, gazozlar sofralarımızda tüketilen soğuk alkolsüz ve gazlı içeceklere örnektir. Ayranın tuzsuz olarak ikram edilmesi ise bir başka özellik olarak göze çarpar. Yine sık olmasa da loğusa şerbeti ve çeşitli şurupların yapımına rastlanmaktadır. Reçel suları da sulandırılarak “soğukluk” olarak ikram edilir.
Sıcak olarak çay yapılan ıhlamur, papatya, adaçayı, menta, kekik, kantariye gibi bitki çaylarına genelde ‘Balkan çayı’ denilmektedir. Çoğunlukla hazırlanırken birkaç çeşit karıştırılarak çayları yapılır, bu çaylara güzel kokması için karanfil konulur. Çikolata, neskafe, kapuçine, kakao, frapeler (sıcak ya da soğuk olarak içilen neskafe, şeker, süt ile yapılan köpüklü kahve) sevilerek tüketilir. Kolalı içecekler de tüm dünya mutfaklarında olduğu gibi bazı zararlarının yanında sofraların vazgeçilmezleri arasında yerini almıştır.
Demlik çayı içimi hemen hiç yoktur. Çay yapılacağında kaynatılmış suyun içine bir miktar çay atılarak beş dakika kadar demlendirilir. Şeker ve limon ilave edilerek büyük fincanlarda içilir. Kahvehanelerde ‘‘demli çay’’ olarak istenir içine şekeri ilave edilmiş olarak servis yapılır.
Toplumumuzun şüphesiz en önemli içeceği günün her saati sevilerek tüketilen kahvedir. Üzerine birçok sözler üretilmiş olan Türk kahvesinden vazgeçmek neredeyse imkânsızdır. “Kahve kalbe kuvvettir” denir. Günün ilk saatinde içilen kahveye ‘bağırsaklarımızı ıslatsın’, arada içilenlere ‘sıkıntımızı dağıtsın’, arkadaş, komşu, misafirlerle içilenlere ‘sohbet olsun’, içilen kahveye memnuniyeti belirtmek için ‘ferah kahveniz olsun’ denir. Eskiden kahvenin pahalı olduğu, bulunamadığı zamanlarda kahvenin içerisine kavrulup çekilmiş nohut karıştırılırmış. Kahveye sevdalı Gümülcine mutfaklarında kahve ikram edilirken gönülden veriyorum anlamında sol el göğse tutulur sağ elle kahve fincanı misafire verilir. Kahve pişirme ve ikramında kullanılan malzemeler de her zaman el altındadır.
Günümüz şartlarında, her tür yiyeceğin kolaylıkla bulunabilir olması, ekonomik durumun da etkisi ile eskisi kadar kışlık yiyecek hazırlama geleneğinin kalmadığı gözlenmektedir. Yine de alışkanlık gereği yapılan ya da vazgeçilemeyen kışlık yiyecekleri belirtmek gerekir. Ev makarnası, kuskus, tarhana, turşu, pekmez, konserveler, sebze ve meyve kurutmaları, reçel ve marmelâtlar, zeytin tuzlama, cevizli sucuk yapımı, yaprak salamura v.s. daha çok köylerde yapılmaktadır. Batı Trakya mutfağında kışlık yiyecekler arasında bulunan turşuların hazırlanması sirkeli ve tuzlu turşu olmak üzere iki şekildedir ve turşular sofralarda salatalardan daha öncelikli olarak yer alırlar.
Batı Trakya Türklerinin beslenme alışkanlıkları incelendiğinde değişik bir beslenme biçimi dikkat çekmektedir. Kahvaltı; evde hasta, yaşlı ve ilaç kullanan biri varsa ya da okula giden çocuklar bulunuyorsa hazırlanır. Kahvaltıda sofraya; yağ, reçel, bal, peynir, yumurta, zeytin, bitki çayları, meyve suları, süt (kakaolu, çikolatalı, sade) v.b. konur.
Geleneksel olarak sabah kahvaltı alışkanlığı olan evlerde ise kahvaltıda, içine küçük bayat ekmekler doğranmış, kırmızıbiberle kızdırılmış tereyağlı, istenirse üzerine peynir ufalanmış tarhana çorbası kaşıklanarak yenir.
Evde kahvaltı alışkanlığı yoksa okula giden çocuklar, börekçi dükkânlarından veya okul kantinlerinden; peynirli, kıymalı, ıspanaklı börekler, tost, poğaça, pizza alır, kola, meyve suyu, kahve, kakaolu süt, frape (soğuk hazırlanan köpüklü neskafe) ile derslerden önce ya da teneffüs aralarında kahvaltı yaparlar. Kahvaltı yapmadan işe giden erkekler ise yine börekçi dükkânlarından yiyecek alırlar. Sıcak kahve ya da frape ile genelde atıştırma biçiminde sabah öğününü geçiştirirler.
_________________________________
Western Thrace Turkish Cuisine
_________________________________ |
| Cheese are especially vital in Western Thracian Turkish cooking. |
Meat is commonly used in Western Thracian Turkish cooking, the most common meats being goat, lamb/mutton and beef. Feasts and special occasion meals will always include a mead dish. Especially on the spring festival of Hıdırellez and other picnics where friends and family welcome in the spring, it is very important to roast a whole lamb or goat on a spit. In the past, when freezers and refrigerators were not available, whole or ground meat was fried and stored in cloth bags in a dry place. If the portion of a slaughtered animal kept for the home was to be stored raw, it was hung in cool wells in baskets. Today the meat is stored in the freezer or deep freeze in portions appropriate for various uses, in convenient amounts. Offal is frequently used. Köfte are usually round, baked in the oven on top of potatoes cut in rounds, in water to which tomato paste has been added. Grilled köfte are preferred as they are light. The practice of eating köfte alone has not yet become common; but ready-made Tekirdağ köfte have recently made their way into our kitchens.
The sine qua non poultry in our cooking are chicken, turkey and goose. When they are boiled, their broth is made into soup and pilaf. A dish made with a village chicken and a generous amount of onions is famous. Game animals including rabbit, quail, partridge, duck and goose are made into yahni, börek, or eaten with akıtma (similar to a crepe) or cooked in yufka. A type of chicken crepe is one of the most special of the feast dishes.
Although the eating of fish is not extremely common, many families cook fish on the city’s market day. Freshwater fish used include carp and others; saltwater fish eaten include sardines, horse mackerel, hamsi, mackerel, bream, red mullet, squid etc. Fish are generally baked, grilled or fried.
Cheese and yogurt are especially vital in Western Thracian Turkish cooking. Many different foods such as meat, vegetables, pulses, dolmas, pasta, and fried eggplant and peppers are served with garlic-infused yogurt. Yogurt is especially preferred at dinner. Cheese or curd is used especially in the preparation of dishes such as börek, salads, kaşnika, and poğaça with cheese. In addition, cheese topped with olive oil and a sprinkling of thyme is served as an appetizer at nearly every meal. Milk is mostly drunk plain, but is also used in soups, desserts and children’s food, as well as for cream. Butter is preferred in cooked dishes, pilaf and sweets. The most common eggs used are chicken eggs, but gurkey, goose and duck eggs are also eaten, if infrequently. Eggs are boiled, made into omlets, fried, and served with yogurt, as well as used in soups, böreks, kaşnika (corn bread with leeks), cakes, cookies, sweets and in salads.
Beans, chickpeas and green lentils are cooked with meat, with or without the bone. They may also serve as the main dish. Beans and chickpeas are also cooked with lamb/goat feet, head, and oxtail. Boiled chickpeas are also added to buttered rice pilaf. Leftover plain beans are served in a later meal mixed with yogurt and garlic as an appetizer. Green lentils are commonly served in the same way.
Of grains and grain products, flour is without a doubt the most common, used in many different dishes from çörek to soup and halvah. Although bread is bought at the grocers or from bakeries, it is still homemade in many village homes, in ovens out in the yard. Foremost among winter foods in particular is tarhana, which is stored either dry or fresh. There is very little in the way of a breakfast tradition, but it is notable that tarhana, which is consumed at every meal, is also eaten in the morning with the addition of crumbled bread or cheese. Flour is also used in the preparation of kuskus and homemade pasta, which are less made these days. Wheat is used in the preparation of aşure as well as boiled and eaten plain with salt. Corn is undoubtedly a mainstay of Western Thracian Turkish cooking. Corn meal is used in many different dishes including kaşnika, kaçamak, soup and börek fillings. Fresh whole corn is boiled and eaten salted. Popcorn is popular on winter evenings. Bulgur is commonly used in rabbit börek, and together with rice in dolma fillings, but for pilaf, rice is the preferred grain. Another very typical dish is pilaf with chickpeas. Rice is also used in dolma/sarma, börek, rice pudding and other dishes.
Pasta is eaten with the addition of ground meat and garlic yogurt. A meat casserole is made with orzo, meat and tomatoes. The amount of bread consumed is less than that of accompanying dishes. Although yufka was once commonly made, it is less common today; with store-bought yufka used in the making of böreks and baklava. As for böreks rolled by hand, the most notable are rabbit börek and ulaşık börek. Gaziler helvası, made from semolina, is an indispensable dish at community dinners. Wheat/cornstarch halvah, known as kırıklı helva, oturtma baklavası, and lokma, known locally as gombaldak, are popular as are milk and fruit desserts.
Western Thracian cuisine makes heavy use of seasonal vegetables the year round, such as okra, green beans, cabbage, leeks, eggplant, peppers, eggplants, cucumbers, parsley, mint, scallions, onions, green garlic and head garlic, zucchini, spinach, lettuce, potatoes etc. Some vegetables are generally cooked with meat or with rice. Dishes including rice are generally eaten along with garlic infused yogurt. The vegetables most often fried are eggplant, pepper, potatoes and zucchini, generally eaten with tomato sauce or garlic yogurt. There is a whole group of foods, yoğurtlu, which are based on vegetables and yogurt with garlic. Vegetables such as beets and cauliflower are boiled, then mixed with vinegar or lemon, salt and olive oil and eaten as a boiled salad. Radishes, turnips and carrots are grated and served as a salad with lemon juice. Tomatoes show up at most meals; tomato paste is not used except when necessary. Leeks are very much used, and are cooked as a dish in their own tight and also in dishes like kaşnika, kapama and börek. They are also eaten raw with bread and other foods. Eggplants are used in musakka, cooked whole on hot coals, fried, and stuffed with a meat sauce for karnıyarık. Bell peppers are used for various types of dolma. During the summer, almost any type of vegetable may be used in güveç. Potatoes may be fried, boiled, cooked with olive oil and other vegetables, or in meat dishes. Vegetable dishes may serve as a main course, and for this reason are served hot or lukewarm. Garlic, well known for its health-giving qualities, is much used in Western Thracian cooking, both in head form as well as green, in the scallion stage. It is eaten raw with bread, grated into yogurt as a sauce, in pickles, and in many other dishes as a seasoning. Fresh broad beans, peas and green beans, as well as other vegetables are frequently cooked with olive oil. One famous vegetable dish is chicken with okra. Broccoli, a relative newcomer to our cuisine, is very nutritious and is generally steamed and served with olive oil, lemon and salt as a boiled salad. Though salads are eaten less in the winter, with pickles taking their place, there are still various salads served throughout the year; they are both beautiful and appetizing at the table. The use of vegetables shows the typical characteristics of the Aegean and Mediterranean. Like these areas, there is frequent use of wild herbs, including wild chicory, thistle, dock and poppy greens, which are served as salads, in böreks and as ingredients in other dishes.
Of the various fruits that are grown in fields and orchards, the most loved is a variety of plum called piravuşta. These are small, yellow and oval, and a bit tart. Another popular plum is the cangıl plum, which is generally eaten when it has attained full size but still green, with salt. Other common fruits are grapes, figs, morello (black sour) cherries, apples, pears, melons, cherries, quinces, pomegranates, peaches and apricots, along with walnuts and almonds, and olives. Mostly consumed fresh, fruits are also made into preserves and jams. It is a tradition to serve a guest a few pieces of fruit preserves on a small plate with a spoon, accompanied by a glass of water. Some fruits are also used for compote, and though not as common, others are dried. Pekmez (molasses) is made from grapes especially, and grape leaves are packed in brine for later use. During recent years, some tropical fruits such as pineapples and avocados have come into use.
The most commonly-used spices and herbs in our cuisine are ground red pepper, cumin, cinnamon, cloves, vanilla, thyme, dry and fresh mint, parsley, dill, garlic, onions, cress, arugula (rocket) and celeriac greens.
As for drinks, ayran (yogurt thinned with water) comes at the top of the list, followed by compotes, fruit juices, lemonade, prepared fruit concentrates, cola, soft drinks and soda. Notably, ayran is served with no salt. Although infrequently, loğusa sherbet (a red-colored sweet drink flavored with cinnamon and clove served to women who have just given birth and to their visitors), and various fruit syrups are made. The syrups of preserves are also thinned with water and served as a cooling drink.
Various herb teas such as linden, chamomile, sage, mint, thyme and others are generally known as “Balkan teas.” Generally several different herbs are mixed to make tea, with the addition of cloves for aroma. Chocolate, Nescafe, cappuccino, hot cocoa and frappes (made of Nescafe whipped with cold water and sugar and optional milk) are popular other drinks. As elsewhere in the world, carbonated drinks have, despite their less-than-healthy properties, become an ever-present item on the dinner table.
Very little black tea is drunk. When tea is made, it is generally added to boiling water, then served in large glasses with sugar and lemon. When one orders black tea at a coffeehouse, it is served with sugar added.
Without a doubt, our people’s most beloved drink is coffee, and it may be drunk at any time of day. It is so popular that it is practically unavoidable, and there are several sayings associated with it. “Coffee is strength to the heart,” for example. Coffee is drunk early in the morning to “wet the intestines,” in between meals “to scatter one’s worries,” with friends, neighbors and guests “to spur conversation,” and to express one’s enjoyment of coffee, one says “ferah kahveniz olsun”, which loosely translated, means “may you drink your coffee in contentment.” In the old days, when coffee was expensive and often unavailable, it was mixed with roasted ground chickpeas. In Komotini, when coffee is served to a guest, it is handed with the right hand, and the left hand is put over the breast to say “I give it to you from my heart.” Coffee pots and cups and the things served along with it are always kept on hand.
Today, with all types of food readily available, and more disposable income, the old traditions of preparing winter stocks are no longer practiced. Still, we can mention certain winter foods which continue to be made out of habit. Homemade noodles, kuskus, tarhana, pickles, pekmez, canned vegetables, dried fruit and vegetables, preserves and jams, brined olives, strung walnuts in grape must, brined vine leaves etc. are now mostly made in the villages. There are two types of pickles made in Western Thrace, those made with vinegar and those made with salt. During the winter, pickles are consumed more than salads.
When we examine the eating habits of the Turks of Western Thrace, we notice certain differences [from those in Turkey proper]. Breakfast is made for sick people and the elderly, and for school-age children. Breakfast includes butter, preserves, honey, cheese, eggs, olives, herbal teas, fruit juices, milk (cocoa, chocolate or plain), etc.
The traditional breakfast, in homes where it is eaten, is tarhana soup with the addition of small pieces of stale bread which are fried in butter with red pepper, sometimes with cheese crumbled over the top.
In homes where breakfast is not a habit, children get börek with cheese, spinach or ground m eat, grilled sandwiches, bougatsa (a börek with a sweet semolina filling), pizza, cola, fruit juices, coffee, chocolate milk, or frappes on their way to school from börek shops or at the school cafeterias, or during breaks.
Men who go to work without having breakfast generally get something from the börek shops, accompanied with hot coffee or frappe, as sort of a morning snack.
The mean meals
Tarama ( Fish Roe Pate ) - Sambrak - Leek Patties - Albondingas de Prasa ( Leek Patties with Bread Crumbs or Potato- Leek croquettes are one of the unique flavors of Turkish Sephardic cuisine. Leeks, which come onto the market in the autumn, coincide with the Jewish new year, Rosh Hashana, and thus are identified with that festival.) - Riz u Hamid ( Chicken and Celeriac Soup ) - Çufletiko ( Stuffed leeks ) - Meoyo kon pirişil i tomat ( Brains with parsley and tomatoes ) - Matzoh Cookies - Bulemas de Berencana (“Rose Börek” with Eggplant) -
Kaynak / Source
Türk Kültür Vakfı / Turkish Cultural Foundation
Vahide Kalyoncu
Bal-göç
Bal-göç
Berfend BER
_________________________________
_________________________________
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder