Ülkemiz, Toplu yemek sektörü zor günler yaşıyor. Ciddi istihdamı ve işlem hacmi bulunan sektörümüzün 2008 yılı içersinde özellikle tedarik malzemelerinin beklenenin üzerindeki fiyat dalgalanma ve artışlarının hizmetin karşılığında dengelenememesi sebebiyle yemek sanayicilerini zora sokmuştu. Bu zorluk sektörün ağırlıklı olarak faaliyette bulunduğu özellikle, büyük illerimizdeki irili ufaklıklı ( kurumsal endüstriyel yemek üretimi yapan firmalar ile merdiven altı firmalar) firmaların, ciddi bir oranda kapanmasıyla neticelenmişti. Bu, dönemsel olarak hem yüzlerce sanayicinin düştüğü batak hem de binlerce insanın işsiz kalması, sanayicinin değeriyle kalifiye insan gücünde düşündürücüydü.
Sektör, hedeflediği gelişim beklentisinin aksinde, hayal kırıklığına uğrayarak, hazırlıksız mı yakalanmıştı?
2009 yılının bugünün sürecinde gelinen nokta; küresel krizin devam etkisiyle maalesef, durum bir önceki yılın katlanışıyla yol alması, işlerin iyi gitmediğini ortaya koymuştur. Halen sektörümün çoğu firmaları, kısa, orta ve uzun vadeli stratejik planlar yapamaz haldedir. Oysaki 2008 yılının öğreticiliğinde, alınması gereken dersler problem ve çözümleriyle tümden ortadadır. Hatta bir program halindedir. Hamle zamanıdır. Ama maalesef yerleştirilmiş o tarz yok mudur, söylene söylene kendi etrafında dönülme tarzı.
Açık olarak ifade edebilirim ki bu ruh durumunda bulunan firmaları kaderciliğinde, işsel yaşam tarzı olarak görmekte. Mükâfatını kaybeden olarak kesinleştirmemdir. Sonucumun bu anlamında, olumsuz etkileri derecelendirme veya sınırlayarak değil, ne tür etki olursa olsun, kaybeden olarak kesinleştirmiş bulunmam çoğulcu sanayici nezdinde ve firmalar üzerindeki gözlemlerim ile araştırmalarımın neticesidir.
Sektör olumsuz etkilerin akışında, her şeyi kontrolü altında tutmalı mıdır?
Berfend BER
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder